تاریخ هنر الگوهای پنهان تکامل میوه و سبزیجات را کشف میکند.

سالهاست که زیست شناسان به منظور ردیابی تاریخ طولانی و غنی خود - از دشت های وحشی گرفته تا میز شام - در حال یافتن ژنوم های محصولات مدرن و باستانی هستند. با این وجود، علی رغم دسترسی به فناوری توالی ژنتیکی پیشرفته، هنوز هم شکافهای چشمگیری در جدول زمانی هر دو تکامل میوه و سبزی وجود دارد.
اکنون یک زوج محقق با استفاده از یک رویکرد منحصر به فرد به دنبال رفع این شکاف ها باشند. در یک تحقیق جدید، ایو دی اسمت، زیست شناس گیاهی در مرکز VIB-UGent  بلژیک، و دیوید ورگاون، مدرس تاریخ هنر در Amarant بلژیک، نشان می دهند که نقاشی های قدیمی می توانند در ردیابی چگونگی تکامل میوه ها و سبزیجات بسیار مفید باشند.
اگر قرار بود ده هزار سال به عقب برگردید، شاید متعجب میشدید. در واقع، همه میوه های شیرین و سبزیجات معطر که ما دوست داریم چیزی شبیه به امروز نبود. در حقیقت، نسل های بیشماری از پرورش انتخابی به طول انجامید تا گیاهان وحشی به مقدار زیاد به محصولات غذایی تولیدی تبدیل شوند. به عنوان مثال، ذرت مدرن 1000 برابر بزرگتر است و حداقل چهار برابر قند بیشتری از انواع وحشی دارد که ده هزار سال پیش در دشت های مکزیک رشد می کردند.

 

گاهی اوقات این تغییرات مشهود هستند و گاهی مانند قطعات یک پازل باید کنار هم قرار بگیرند. زیست شناس ها دنبال هر دری هستند تا وارد شوند پس چرا هنر استثنا باشد؟
برای De Smet و Vergauwen، که از دبیرستان 30 سال است که با هم دوست هستند، این اتحادی غیرطبیعی  نیست. حرکت آنها به تقاطع بین هنر و زیست شناسی تکاملی ابتدا در طی سفر غیرمترقبه به موزه هرمیتاژ در سن پترزبورگ آغاز شد.
"چند سال پیش، ما در سن پترزبورگ (روسیه) بودیم. در هرمیتاژ بحثی در مورد میوه هایی که توسط فرانس اسنیدر به تصویر کشیده شده بود، شروع کردیم. سوال این بود: آیا این تصویر خاص از میوه در قرن 17 به این شکل به نظر می رسید یا اسنیدر نقاش بدی بود؟ بحث خوبی بود، از روز بعد، در قطار به Tsarkoe Selo، متعجب بودیم که آیا سایر میوه ها یا سبزیجات وجود دارند که داستانهای مشابهی دارند. سالها بعد، ما هنوز در حال تحقیق بودیم. معلوم شد که یک رویکرد ارزشمند (و به سختی مورد استفاده) برای ترکیب تخصص ما در سطح (هنر) تاریخ و ژنتیک است. ممکن است بسیاری  مورخان هنر وجود داشته باشند که زیست شناسان را به عنوان بهترین دوست خود بدانند و برعکس؟ 
این دو محقق با بررسی ایده هایی که در مورد آنها بحث و گفتگو می کردند، برای هر اثری که ترکیبی از تاریخ هنر و ژنتیک است، اسناد موجود را بررسی کردند. آنها به یک دیوار خالی برخوردند.
"بنابراین، ما شروع به بررسی کردیم و گمان می کنم که هرگز متوقف نشده باشیم. برخی از دوستان با هم تنیس بازی می کنند یا به ماهیگیری می روند. آیو و دیوید به موزه ها می روند، با دانشمندان دیگر دیدار می کنند، به نقاشی ها نگاه می کنند و تاریخچه غذاهای مدرن را مطالعه می کنند."

 

به عنوان مثال، بررسی های آنها در مورد نقاشی هندوانه در مصر باستان نشان داد که این میوه حتی در آن زمان دارای نوارهای سبز روشن و تاریک تیره بود.

این همراه با توالی DNA  یک برگ هندوانه برگرفته از پیشینه مصری، نشان می دهد که این میوه از اوایل 4000 سال پیش اهلی شده است. اما با وجود ظاهری شبیه به گونه های مدرن، این گونه اجدادی به لحاظ طعم به خیار شبیه بود و هزاران سال قبل طعم خربزه شیرین گرفت، طبق یک مقاله سال 2019 که توسط De Smet و Vergauwen نوشته شده است.
این به معنای این نیست که نقاشی های قدیمی می توانند نمونه هایی از تکامل گیاه را نشان دهند که در تجزیه و تحلیل ژنومی از دست رفته است، اگرچه این فراتر از حد قابل قبول نیست. درعوض، تاریخ هنر و ژنتیک می توانند دست به دست هم دهند تا جدول زمانی دقیق تری را انتخاب کنند که یک محصول خاص میوه یا سبزیجات وارد مصارف مشترک شود.
به عنوان مثال، هویج. 
امروزه، سبزیجات محبوب به دلیل داشتن ظاهری نارنجی به دلیل داشتن محتوای بالای کاروتنوئید، همه جا به رسمیت شناخته می شود. با این حال، نقاشی های قرن 17 از دوران طلایی هلند هویج را به رنگ های سفید، قرمز، زرد و نارنجی به تصویر می کشد. این یک نقطه خلاقانه نیست - این واقعاً همانگونه است که وقتی نقاشان زنده بودند، هویج به نظر می رسید.

 

"چگونه می دانیم نقاشی قابل اعتماد است؟ اگر به کار کوبیستی پیکاسو نگاه کنید تا بفهمید گلابی در اوایل قرن بیستم چگونه به نظر می رسد، ناامید خواهید شد. این جایی است که تاریخ هنر وارد می شود. بعضی از نقاشی ها فقط در بعضی جنبه ها قابل اعتماد هستند، برخی کاملاً قابل اعتماد هستند و بعضی دیگر اصلاً مانند پیکاسو. آثار جرون بوش ممکن است تصویری درست از یک توت فرنگی را نشان دهد، اما ممکن است قد بلندتر از افراد کنار آن باشد. این خیال انگیز است که تصور کنیم که در واقع چنین توت فرنگی های بزرگی وجود داشته است، اما اگر توت فرنگی از نظر مورفولوژیکی صحیح باشد، ممکن است از این نتیجه گیری کنیم."
"بنابراین، چگونه می دانیم که چه چیزی را باور کنیم؟ این یک مسئله اعتماد به شواهد است. اگر یک نقاش لباس را به تصویر بکشد ما می توانیم این موضوع را با نمونه هایی از یک موزه یا نقاشی های دیگر تأیید کنیم، اگر یک نقاش یکی از سازهای موسیقی (ویولن ها یا زرادخانه ها) را که هنوز در یک موزه قرار دارد به تصویر می کشد، اگر یک نقاش معماری را به تصویر بکشد که هنوز هم در اطراف دیده میشود ( بازار مرکزی آنتورپ) و آن را بررسی می کند، پس دلیلی نداریم که تصور کنیم که وقتی صحبت از مواد غذایی قابل فساد مانند میوه و سبزیجات می شود، کار او را با روشی کاملاً متفاوت انجام خواهیم داد. این یک سوال ساده برای بررسی قابلیت اطمینان منبع شما و اعتماد به شواهد است. و غالباً تعداد آن نیز زیاد است. اگر چیزی فقط یک بار به تصویر کشیده شود ممکن است عجیب (یا یک نقاشی بی کیفیت) باشد، اما اگر چیزی به طور مرتب ظاهر شود ممکن است واقعاً اینگونه باشد(حداقل تا حدی). "

ما نمی توانیم همه جا باشیم.  از هرمیتاژ، لوور، گالری ملی لندن و غیره بازدید کرده ایم، اما اگر یک گوجه فرنگی جالب قرن هفدهم در آشپزخانه یک صومعه اسپانیایی نمایش داده شود که تقریباً هرگز برای بازدید کنندگان باز نمی شود، ما هرگز در مورد آن چیزی نمی فهمیم به همین دلیل به کمک نیاز داریم.  می خواهیم تا آنجا که ممکن است مواد پیدا کنیم. کاتالوگها هیچ کمکی نمی کنند، زیرا یک نقاشی اساطیری می تواند یک رنگ نارنجی کاملاً زیبا در پس زمینه داشته باشد، اما توضیحات، عنوان یا یک تصویر کوچک از آن نقاشی هرگز سرنخی نمیدهد که چگونه آن را پیدا کنیم. به مردم احتیاج داریم که متوجه آن شویم و یافته های خود را گزارش دهند. خیلی زود در پروژه خود با این ایده شهروند علمی آشنا شدیم و به دنبال راه هایی برای تأمین مالی برنامه برای کمک به مردم و خودمان هستیم. هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. "

"من حدس می زنم که ما هرگز بازدید از موزه ها را متوقف نکنیم. این یک سرگرمی از مدتها قبل از شروع این پروژه بود. تنها تفاوت این است که اکنون می توانیم به همسران خود بگوییم که باید "برای کار" یک سفر را انجام دهیم. "

منبع:ZME science