شنا کردن در اقیانوس، تغییر میکروبیوم پوست، افزایش آسیب پذیری به عفونت

خانم مریسا چتمان نیلسن، یک دانشجوی دکتری در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: "داده های ما برای اولین بار نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض آب اقیانوس می تواند تنوع و ترکیب میکروبیوم پوست انسان را تغییر دهد. در حالی که باکتری های طبیعی ساکن شسته می شوند، باکتری های اقیانوس روی پوست را می پوشانند."

محققان باکتری های اقیانوس را در تمام شرکت کنندگان پس از خشک شدن در هوا و در شش و 24 ساعت پس از شنا شناسایی کردند، اما برخی از شرکت کنندگان باکتری های بیشتری را جذب کرده و یا به مدت طولانی آن را نگه داشتند.

این تحقیق با مطالعات قبلی انجام شده است که ارتباط بین شنا در اقیانوس و عفونت ها و شایع بودن کیفیت آب ضعیف در بسیاری از سواحل، به علت فاضلاب و رواناب آب و هوای طوفانی نشان داده شده است. تحقیقات اخیر نشان داده است که تغییرات در میکروبیوم می تواند میزبان حساس به عفونت را ترک کند و بر وضعیت بیماری تأثیر بگذارد. قرار گرفتن در معرض این آب می تواند بیماری های دستگاه گوارش و تنفسی، عفونت گوش و عفونت های پوستی را ایجاد کند.

محققان 9 داوطلب در ساحل خواستند که معیارهای عدم استفاده از کرم های ضد آفتاب، قرار نگرفتن در معرض اقیانوس، عدم حمام در طی 12 ساعت گذشته و عدم مصرف هیچ گونه آنتی بیوتیکی در طی شش ماه گذشته داشتند. محققان قبل از ورود به آب، از پشت ماهیچه ساق پای شرکت کنندگان با سواب نمونه برداری کردند و دوباره  پس از خشک شدن در هوا به دنبال ده دقیقه شنا و بعد از شش و 24 ساعت پس از شنا این کار را تکرار کردند.

قبل از شنا، همه افراد جوامع مختلفی داشتند، اما بعد از شنا، همه آنها جوامع مشابهی بر روی پوست خود داشتند که کاملا متفاوت از جوامع "قبل از شنا" بود. در شش ساعت پس از شنا، میکروبیوم ها شروع به بازگشت به ترکیب پیش از شنا کردند، و در 24 ساعت، آنها از این فرایند بسیار دور بودند.

نیلسن گفت"یک یافته بسیار جالب بود که گونه های Vibrio - فقط در سطح جنس شناسایی شده بود - در هر شرکت کننده پس از شنا در اقیانوس و خشک شدن در هوا شناسایی شد." (جنس ویبریو شامل باکتری است که موجب وبا می شود.) در شش ساعت پس از شنا، آنها هنوز در بسیاری از داوطلبان حضور داشتند، اما در مدت 24 ساعت تنها در یک فرد حضور داشتند.

نیلسن گفت: "در حالی که بسیاری از ویبریو ها بیماری زا نیستند، این واقعیتی است که ما آنها را بعد از شنا شناختیم. این نشان می دهد که گونه های ویبریو پاتوژن به طور بالقوه می تواند روی پوست پس از شنا ادامه یابد." کسر گونه های ویبریو شناسایی شده بر روی پوست انسان بیش از 10 برابر بزرگتر از کسر در نمونه آب اقیانوس بود، و این نشان می دهد که وابستگی خاصی برای چسبیدن به پوست انسان دارد."

پوست نخستین خط دفاع بدن است که هر دو به لحاظ جسمی و ایمنولوژیک، در معرض آب آلوده قرار دارند. "مطالعات اخیر نشان داده است که میکروبیوم پوست انسان نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی، بیماری های موضعی و سیستمیک و عفونت دارد." "میکروبیوم سالم میزبان را از کلونیزاسیون و عفونت از میکروب های فرصت طلب و بیماری زا محافظت می کند."

منبع:

Materials provided by American Society for Microbiology. Note: Content may be edited for style and length.