برخی از حیوانات شبیه به ستاره های دریایی با تغییر رنگ بدن بدون چشم می بینند.

در حالی که قبلاً می دانستیم که بریتل ستارها دارای گیرنده نور در تمام بدنشان هستند، ما تاکنون دقیقاً نمی دانیم که آنها چگونه کار می کنند. این کشف می تواند توضیح دهد که چگونه سایر موجودات دریایی مرتبط، مانند خارپشت های دریایی، قادرند بدون چشم ببینند.

 

 

لورن سومنر-رونی در دانشگاه آکسفورد و همکارانش به بررسی دو گونه از بریتل ستارهای نزدیک پرداختند: یکی که می تواند خود را به سمت نور متمایل کند، Ophiocoma wendtii، و دیگری که نمی تواند، O. pumila. هر دو گونه بسیار دور از نور هستند و تقریباً تمام وقت خود را در زیر سنگ ها پنهان می گذرانند.
سومنر-رونی می خواست بداند که آیا این بریتل ستارها می توانند تضاد یک صحنه را تعیین کنند، نه اینکه فقط بین نور و تاریکی فرق بگذارند. این یک توانایی شبیه به بینایی است.

تغییر رنگ

با نگاهی نزدیک به دو گونه، سومنر-رونی و همکارانش توانستند تصور کنند که O. wendtii توانست خود را به سمت تضادهای متفاوت نور هدایت کند، اما O. pumila نتوانست. سومنر-رونی می گوید این مهارت در نتیجه مفید است زیرا "پیدا کردن جایی برای پنهان کردن" در محیط های بصری پیچیده مانند یک صخره مرجانی آسان تر می شود.
محققان این دو گونه را در مخزن استوانه ای به قطر 60 سانتی متر قرار می دهند. آنها یک باند باریک از دیوار مخزن را با یک حاشیه سفید رنگ کردند و بقیه دیوار مخزن را به رنگ خاکستری یکنواخت گذاشتند.
از آنجا که نوارهای سیاه و سفید بسیار نزدیک به یکدیگر بودند، نوری که بازتاب داشت برخورد می کرد تا شدت نور یکسان با قسمتهای خاکستری دیوار ایجاد کنند.  به این معنی است که حیوانی که به راحتی می تواند نور را حس کند نتواند باند سیاه را شناسایی کند. O. wendtii تمایل داشت باند سیاه را بشناسد و به دنبال آن پناه بگیرد، اما O. pumila این کار را نکرد.
چرا یک گونه این توانایی را دارد و دیگری نمی تواند  نتیجه این است که O. wendtii برخلاف O. pumila، رنگ را تغییر می دهد. O. wendtii یک رنگ قهوه ای قرمز پررنگ در نور و بژ کم رنگ در تاریکی است.

محققان با استفاده از ترکیبی از مشاهدات میکروسکوپی و توالی RNA، حدس می زنند که در پرتو نور، سلول های حاوی رنگدانه حیوان، گیرنده های نوری را محدود می کنند. این بدان معناست که آنها فقط می توانند از یک جهت نور دریافت کنند و به بریتل ستارها اطلاعات دقیق تری درباره تضاد محیط اطراف خود ارائه دهند.

خارپشت های دریایی که بدون چشم می توانند "ببینند" نیز دارای این سلول های حاوی رنگدانه هستند.

منبع:
Current Biology,DOI: 10.1016/j.cub.2019.11.042