بینش جدیدی در مورد منشاء زندگی

 

با این حال، فقط به این دلیل که مولکولها می توانند تشکیل شوند، به معنای احتمال انجام این روند نبوده است. اکنون، محققان در علوم مرکزی ACS نشان داده اند که فعل و انفعالات محتمل بین دو مولکول کوچک - سیانید هیدروژن و آب - می تواند باعث ایجاد بسیاری از پیش سازهای مهم RNA و پروتئین ها شود.

 

 

 

آزمایش اوری-میلر در سال 1953 شامل جرقه های الکتریکی، که شبیه سازی رعد و برق را از طریق یک فلاسک حاوی آب، متان، آمونیاک و هیدروژن انجام می داد. این مواد شیمیایی ساده، موجود در اوایل زمین، به شکل گیری سیانید هیدروژن، فرمالدئید و سایر واسطه هایی که بیشتر برای ساخت اسیدهای آمینه و سایر زیست مولکولها واکنش نشان دادند. اما اکنون برخی دانشمندان معتقدند که جو مه آلود کره زمین تقریباً 4 میلیارد سال پیش، فوتونهای پرانرژی مانند آنهایی که در رعد و برق یا نور ماوراء بنفش هستند برای رسیدن به سطح زمین را دشوار کرده است. کومار وانکا و همکارانش از این سوال که آیا گرما از آبهای اقیانوس، که در آن زمان تقریباً جوش بودند، می تواند عامل محرک واکنشها باشد.

 

برای فهمیدن این موضوع، محققان از ابزاری که اخیراً ساخته شده است به نام ab initio nanoreactor استفاده می کنند، که شبیه سازی کننده چگونگی برخورد و واکنش مولکول ها و تشکیل مولکول های جدید است. محققان دریافتند که سیانید هیدروژن - که از جو اولیه زمین به درون اقیانوسها متراکم شده است - و آب می تواند مولکول های لازم برای تولید اسید آمینه گلیسین و پیش سازهای RNA را ایجاد کند. نکته مهم این است که این واکنشها از نظر ترمودینامیکی و سینتیکی امکان پذیر بودند: به عبارت دیگر، آنها به انرژی زیادی یا کاتالیزورهای فلزی احتیاج نداشتند. این تیم می گوید، شبیه سازی ها مسیرهای جدید و جالب بالقوه جدیدی را برای شکل گیری پیش سازهای زندگی نشان می دهند.

 

 

منبع:

Tamal Das, Siddharth Ghule, Kumar Vanka. Insights Into the Origin of Life: Did It Begin from HCN and H2O? ACS Central Science, 2019; DOI: 10.1021/acscentsci.9b00520